"Δύο ερωτευμένα Φωτόνια στην Αμφιλύκη" της Ευαγγελίας Ρέγκλη - γράφει η Βασιλεία Πλαστήρα

 

Το ποιητικό βιβλίο της Ρέγκλη άφησε ένα σημάδι πόνου στην ψυχή μου αγκαλιά με τη λυτρωτική δύναμη της ποίησης. Δεν είναι μόνο ποίηση το βιβλίο, έχει και πολλά πεζά λογοτεχνικά κείμενα. Είναι ένα βιβλίο για την οριστική απώλεια του αγαπημένου που βυθίζει τη σύντροφό του στη σκοτεινιά. Και ω του θαύματος! Δύο ερωτευμένα φωτόνια συναντιούνται στην Αμφιλύκη, στο μεταίχμιο της νύχτας που αποχωρεί και της μέρας που είναι χλωμή ακόμη, πρωτού τη φωτίσει ο ήλιος. Δυό αστέρια στον ουρανό ή δυό αόρατα αλλά ουσιαστικά ορατά φωτόνια μπορούν να φέρουν τη λύτρωση. Στη ζωή όλοι κάποια στιγμή έχουμε βιώσει την απώλεια, όλοι έχουμε χάσει δικούς μας ανθρώπους. Η Ρέγκλη μας ανοίγει τον δρόμο για τη συνέχιση της ζωής που μας χαρίστηκε πάνω σ’ αυτήν τη γη, μαζί με την προσδοκία της συνάντησης των αγαπημένων σε μιαν άλλη διάσταση.

Το βιβλίο της Ρέγκλη τα περιέχει όλα, το μεταφυσικό και το επιστημονικό, την καταβύθιση και την ανάδυση της ψυχής, την αγωνία και την ελπίδα, τη θλιβερή πραγματικότητα και την ποίηση που λυτρώνει, την καταφυγή στο επιστημονικό βιβλίο του Γ. Γραμματικάκη «Αυτοβιογραφία του φωτός» και στο λογοτεχνικό βιβλίο του Αντουάν ντε Σαίντ-Εξυπερύ «Ο Μικρός Πρίγκιπας», μαζί με ποιητικές εκδοχές του άπιστου Θωμά, του Θησέα και της Αριάδνης, της Πυθίας και των θεών του Ολύμπου.

Το βιβλίο της Ρέγκλη είναι ένα βιβλίο που προκαλεί έντονα συναισθήματα. Η θλίψη, ο αβάσταχτος πόνος για τον χαμό του αγαπημένου συζύγου και πατέρα δύο μικρών κοριτσιών, μετατρέπεται σε ποίηση αιμορραγούσα, σε ανάμνηση δακρυρροούσα και σε λόγο υπερβατικό, βάλσαμο στις ανοιχτές πληγές που έχει αφήσει ο αιφνίδιος θάνατός.

Θα ήθελα να μεταφέρω εδώ δείγματα ποίησης της Ρέγκλη. Ενα συγκλονιστικό ποίημα είναι «Ο δικός της ρομαντικός ήρωας», ένα ποίημα που με έκανε να κλαίω διαβάζοντάς το. Πρόκειται για ένα μεγάλο ποίημα. Θα ήταν ιεροσυλία να το κόψω κομματάκια και να δόσω κάποια αποσπάσματα. Θα αρκεστώ σε κάποια πιο μικρά ποιήματα, ευρηματικά και πολύ όμορφα.

 

της

ΕΠΙΜΕΤΡΟ

Το «θα» του μέλλοντος

ίδιο με το «θα» του θανάτου

μα

και του α-θα-νάτου

 

ΠΕΡΑΣΜΑ

Το νόημα της ζωής είναι η αγάπη;

Γιατί όχι, ας πούμε η καλοπέραση;

Μα, για στάσου!

Καλοπέραση τι θα πει;

Καλή πέραση...πέρασμα...πέρα...

Καλό να’ ναι το πέρασμα για το πέρα

ή αλλιώς

καλό πέρας να’ χει το πέρασμα

προς το απέραντο άπειρο, πέρα

και το καλό;

Ποιο το νόημά του;

Αυτό...σε άλλη ιστορία.

 

ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ

Στάλα τη στάλα ευλογεί την Ύπαρξή μας το Φως,

σαν Θεία Κοινωνία το λαβαίνει σαν Μεταλαβιά.

Από μια σχισμή σαν κλωστούλα,

τ’ αφήνουν να περάσει οι Κόρες,

οι Φύλακες Καρυάτιδες των ματιών μας,

την Αλήθεια Του σιγά σιγά να μας φέρει,

τόση όση αντέχει η Ψυχή του καθενός.

-Αυτό μόνον Εκείνες το γνωρίζουν-

ας αφεθούμε στην προστασία Τους.

 

Διαβάζοντας …

Ρέγκλη Ευαγγελία, 2019. Δύο ερωτευμένα φωτόνια στην Αμφιλύκη˙

επιμέλεια Γεώργιος Τσουρέας. Αθήνα: Ηδυέπεια, 82σ.

 

Η Ευαγγελία Ρέγκλη γεννήθηκε στο μικρό χωριό Λευκάδα του Νομού Φθιώτιδος, τον Απρίλιο του 1963. Εκεί η συγγραφέας έζησε μέχρι τα δεκαοχτώ της χρόνια. Από τότε και ως σήμερα, ζει και εργάζεται στην Αθήνα, στα Πατήσια ως θεραπεύτρια-φαρμακοποιός. Το 2019 έλαβε το βραβείο «Αριστοφάνης» για τη συμμετοχή της στον παγκόσμιο διαγωνισμό Κ. Π. Καβάφης.

Έργα της:

·       Δύο ερωτευμένα φωτόνια στην Αμφιλύκη (Ηδυέπεια, 2019)

·       Γωνία φαλλού και σύμπαντος κόσμου ((Ηδυέπεια, 2023)