Ίταλο Σβέβο - Η συνείδηση του Ζήνωνα

Σε συνέχεια της αναγνωστικής μας χρονιάς, της αφιερωμένης στην ιταλική λογοτεχνία, συζητάμε το μυθιστόρημα Η συνείδηση του Ζήνωνα [1923] του Ίταλο Σβέβο / Italo Svevo[1861-1928] σε μετάφραση Έφης Καλλιφατίδη και με επίμετρο του Τζέιμς Γουντ (Αντίποδες, 2018, 2020).

Την παρουσίαση επιμελείται η φίλη μας Ντόρα Αγγελοθανάση.

Θα προηγηθεί παρουσίαση με θέμα Ιταλικός κινηματογράφος από τη φίλη μας Ρεβέκκα Καββαδά.

Η συνάντηση θα γίνει τη  Δευτέρα 18/11 στις 5.30μμ. στο ισόγειο του Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού του Δήμου Αμαρουσίου (Βασ. Σοφίας 85, Μαρούσι - απέναντι από την Ολυμπιακή Πινακοθήκη "Σπύρος Λούης").  https://g.co/kgs/gRGnmQE 

Το αριστούργημα του ιταλικού μοντερνισμού σε νέα μετάφραση της αείμνηστης Έφης Καλλιφατίδη. Ο Ζήνωνας Κοζίνι, προσπαθώντας να κόψει το κάπνισμα, ξεκινά την ψυχανάλυση. Ο γιατρός του τον προτρέπει να γράψει την αυτοβιογραφία του, στην οποία ο θεραπευόμενος αναλύει, με ανελέητο αυτοσαρκαστικό χιούμορ, τη μανία του καπνίσματος, τη σχέση του με τον πατέρα του, τη γυναίκα και την ερωμένη του, αλλά και τις εμπορικές του δραστηριότητες στην πολυπολιτισμική Τεργέστη, ακριβώς πριν από το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. 

 

Ο Ίταλο Σβέβο, ψευδώνυμο του Ααρών Έκτορος Σμιτς, γεννήθηκε το 1861 στην Τεργέστη και πέθανε το 1928 στη Μότα ντι Λιβέντσα, επαρχία του Τρεβίζο, ύστερα από αυτοκινητικό δυστύχημα. Γόνος πλούσιας εβραϊκής οικογένειας, ο Σβέβο έκανε εμπορικές σπουδές. Όταν παντρεύτηκε ασπάστηκε τον καθολικισμό και ανέλαβε τη διεύθυνση των επιχειρήσεων του πεθερού του. Η πραγματική του αγάπη, όμως, ήταν η λογοτεχνία. Το πρώτο του διήγημα, Ο φόνος της οδού Μπελπότζο, δημοσιεύτηκε το 1890 στην εφημερίδα L' Indipendente της Τεργέστης. Αλλά τα δύο πρώτα μυθιστορήματά του, Μια ζωή και Το γέρασμα, πέρασαν απαρατήρητα και ο Σβέβο αποφάσισε να μην ασχοληθεί ξανά με τη λογοτεχνία. Τον μετέπεισε ο καθηγητής του των αγγλικών, που δεν ήταν άλλος από τον Τζέιμς Τζόις, ο οποίος δίδασκε τότε στη Berlitz School της Τεργέστης. Ο Σβέβο ακολούθησε τη συμβουλή του Τζόις να συνεχίσει τη συγγραφή, αλλά με καθυστέρηση μιας 25ετίας: το 1923 εξέδωσε τη Συνείδηση του Ζήνωνα. Ο Τζόις, στο Παρίσι πλέον, τη σύστησε στους πνευματικούς κύκλους της γαλλικής πρωτεύουσας με αποτέλεσμα να δουν εκεί το φως διθυραμβικά σχόλια για το βιβλίο του Σβέβο. Έτσι ξέσπασε η "υπόθεση Σβέβο", όταν ιταλοί διανοούμενοι με επικεφαλής τον Εουτζένιο Μοντάλε, υποστήριξαν ότι είχαν "ανακαλύψει" τον συγγραφέα πριν από τους Γάλλους. Ακολούθησαν οι νουβέλες Γενναιόδωρο κρασί, 1927, και Μια επιτυχημένη φάρσα, 1928. Μετά το θάνατό του κυκλοφόρησαν διάφορα έργα του, όπως: Σύντομο αισθηματικό ταξίδι, Δοκίμια και σκόρπιες σελίδες, Κωμωδίες, Ημερολόγιο για την αρραβωνιαστικιά.

Πηγή: https://biblionet.gr/italo-svevo-c22955